Dante Nico Garcia
Ang karaniwang pagpokus sa babaeng karakter at sa kulturang Pilipino ay ang kadalasang nagbibigay ng timpla ng pagkabagot sa pelikula ngunit sa pelikulang Ploning, hindi inaasahang ang mga aspetong ito ang nagpaganda at nagbigay ng kakaibing timpla sa pelikula.
Ang Ploning ay isang “indie film” gumawa ng ingay dahil sa pagiging nominado nito para makalahok sa prestihiyosong internasyonal na patimpalak ng mga pelikula na Oscars. Itinatampok ng pelikula ang mga batikang artista tulad nina Judy Ann Santos (Ploning), Mylene Dizon (Celeste), Gina Pareño (Intang), Eugine Domingo (Juaning), Tony Mabesa (Susing), Ces Quesada (Nieves), Meryl Soriano (Alma), Tessie Tomas (Seling) at madami pang iba kaya’t hindi na nakakapagtaka kung bakit tinaguriang isa pinakamagandang “indie” film and Ploning at nakapag-uwi ng samu’t saring mga parangal mula sa iba’t ibang institusyong pangkritiko ng mga pelikula.
Sa kabuuan, tumatagal ang Ploning ng humigi’t kumulang isa’t kalahating oras ngunit hindi ito naging hadlang para masakripisyo ang astetiko at sinematikong aspeto ng pelikula. Isang elemento na nagpaganda ng pelikula ay ang mahusay na paggamit ng mga baliktanaw na eksena dagdag pa dito ang mahusay na paggawa ng iskript at pagdirek sa mga artista. Halos hindi maiisip ng mga manonood na ang inspirasyon ng pelikula ay isang simpleng awit na tumatalakay sa pagkahiwalay ng dalawang magkasintahan dahil ang isa ay nais pumunta sa malayong lugar.
Ang istorya ng pelikula ay nakasentro sa karakter ni Ploning at sa buhay ng mga Cuyonon. Sa pagpapakilala sa karakter ni Ploning ay unti-unti ding naipapakilala ay iba pang mga karakter sa pelikula. Nagsimula ang pelikula sa paghahanap ni Digo (Cedric Amit) kay Ploning, ang babaeng palagi niyang nababanggit sa kanyang mga panaginip. Si Ploning ay ang tumatayong kaibigan, anak at ina ng karamihan sa pelikula. Mabait ngunit misteryoso ang kang pagkatao dahil hindi niya ipinapahayag ang kanyang mga saloobin at ang palaging ipinagtataka ng mga karakter sa pelikula ay ang kanyang buhay pag-ibig dahil sa kabila ng kanyang ng kanyang ganda, ay patuloy pa din niyang hinihintay ang kanyang kasintahang si Tomas na nagtungong Maynila. Ang pagkawala ni Tomas ay hindi nagging dahilan upang damdamin ni Ploning ang kanyang kapalaran at patuloy niyang ipinagpatuloy ang pakikisalamuha sa kanyang mga kababayan. Siya ng tumatayong ina ni Digo dahil ang tunay niyang inang si Juaning ay nakalatay sa kama dahil sa kapansana, siya din ang tumatayong matalik na kaibigan ni Alma, anak-anakan ni Intang, mabuting anak ni Susing at inspirasyon ni Celeste. Madaming lugar ang pinuntahan ni Digo upang matunton ang buhay na naiwanan noong siya ay naglayas at sa huli’y nakita din ni Digo ang kanyang hinahanap.
Walang ibang masasabi sa pelikulang ito maliban na lang sa mga papuri. Pambungad na eksena pa lang ay magiging interisado na ang mga manonood dahil mapapaisip ka at nanaisin mong malaman kung bakit iyon ang introduksyon ng pelikula. Ang musikang ginamit sa pambungad na eksena ay ang awit na inspirasyon ng pelikula, mahusay ang pagpili nito dahil ito ang awit bayan ng Cuyo at bago sa pandinig kaya’t hindi nakakasawang paulit-ulit na pakinggan. Masasabi din na mahalaga ang mga napiling musika dahil ito ang nagbigay ng katutubo o lokal na timpla ng pelikula. Ang pagiging Pilipino o ang kultural na aspeto ng pelikula ay lalo pang binigyang diin ng pelikula sa pag-“shoot” ng buong pelikula sa Cuyo, Palawan at sa paggamit ng lokal na lenggwahe ng Cuyo bilang dominanteng dayalogo ng pelikula.
Ang mga baliktanaw na eksena ang nagpa-iba sa Ploning dahil sa mahusay na paggamit nito ay hindi nakakabagot panoorin ang pelikula dahil hangga’t hindi ipinapakita ng mga eksenang iyon ay hindi titigil ang mga manonood sa pag-iisip kung ano ba talaga ang nangyari. At dahil nga ang istorya ni Ploning ay tunay na nagyari 25 taon na ang nakalipas, importante ang mga baliktanaw na eksena.
Maganga at mahusay ang pag-aanalisa! 95%
ReplyDelete